Sunday, February 22, 2009

شهيد ابزاري چه فايده‌اي دارد!

اجازه دهيد صريح صحبت كنيم!

چرا نمي‌گذاريد شهيدان زنده بماند؟ همه چيزها را سياسي كردند و همه چيز ابزار پيروزي‌هاي باندي و جناحي شده است، انتخابات قبل شهيد رجايي را دزديدند، انتخابات شوراها شهيد چمران را امروز مي‌خواهند شهداي گمنام را بربايند. مي‌خواهند شهيد در دانشگاه دفن كنند چيز تازه‌اي نيست اما من يك سوال دارم، با اين كار گروه بيشتري محب نظام مي‌شوند يا از آن مي‌گردند؟ وحدت ملي تقويت مي‌شود يا تضعيف! خواهش مي‌كنم با تعصب جواب ندهيد!

اگر چشم بينا داشته باشيم تعصب را كنار بگذاريم. بايد بدانيم كه چه كساني در دفاع از اين خاك صورت گرفته است. چه فداكاري‌هايي، عكس‌هايي را مي‌ديدم در سايت جهانگير رزمي عكاس آنروز، تانك از روي بدن يك از شهدا عبور كرده بود،يكي از آنها را براي ديدنتان گذاشتم. حالا مي‌خواهم بگويم كسي بدش نمي‌آيد از شهدا تجليل شود، به فرمايش دكتر علي مگر شهيد فلب تپنده‌ي تاريخ نيست؟ اما واقيت اين است كه امروزه شهيد را هم در كشمكش‌هاي سياسي رنگ كرده اند. چند روز پيش در دانشگاه طوماري جمع مي‌كردند كه با دفن شهيد گمنام (چند استخوان) در دانشگاه مخالفيم! من خودم مخالف بودم، اما طومار را امضا نكردم چرا كه فكر كردم امضا كردن طومار وارد شدن به بازي سياسي است همانطوري كه حمايت از دفن شهيد در دانشگاه نيز در سوي ديگر اين بازي سياسي است.


آقايان مسئولين! آقاي وزير! آقاي رييس دانشگاه! آقاي روحاني!

والله باور بفرماييد دانشگاه با دفن مردگان اسلامي نمي‌شود.

پدرم در طول جنگ داوطلبانه حضور داشته و شيميايي شده است اما نه در آن حدي كه كارت جانبازي بگيرد پشيمان هم نيست من هم نيستم! پرده‌هاي گوش پدرم در بمب گذاري در نماز جمعه تهران در اوائل انقلاب آسيب ديده است و من ناراحت نيستم از اين بابت!
فرض كنيد شهيد را هم دفن كرديد! و تبسم پيروزي بر لبانتان نشست، آيا همين تبسم به علت كاري سياسي نيست؟ آيا اگر به خودتان روجوع كنيد اين كار را صرفاً براي رضاي خدا انجام داده ايد؟

وقتي اكثريت دانشجويان يك دانشگاه مخالف دفن مي‌باشند، تجليل از شهيد صورت مي‌گيرد يا تخريب آن؟

معناي واقعي استفاده ابزاري از مقدس ترين‌هاي يك ملت چگونه بايد صورت پذيرد؟
امام (ره) مي‌فرمودند ميزان راي ملت است! مگر دانشجويان مخالف فرزندان اين ملت نيستند؟ مگر شهدا پدران ايشان نيستند؟ پس چرا التزام نداريم به سخن امام (ره) ؟


ميزان را اگر در عمل به امام التزام داريد به فرزندان اين ملت واگذاريد!

چند سال بعد آيا اين شهدا نيز همانند بزرگراه نواب نمي‌شود؟ كه مي‌داند نواب كه بود؟ تازه با نامگذاري بزرگره نواب كسي مخالفت نكرد.

والسلام

2 comments:

  1. من از جمله مخالفان این پروژه هستم. فکر می‌کنم پستی که در این رابطه نوشتم گویای این مساله باشد. اما الآن، با گذشت چند روز از این شلوغی‌ها به اندازه‌ی روزی که آن پست را نوشتم، احساس اطمینان نمی‌کنم. چند تا مساله این‌جا مطرح است:

    1- استفاده‌ی ابزاری یعنی چه؟ ما که نگرانی اصلیمان استفاده‌ی ابزاری از حضور شهید گمنام در دانشگاه است، می‌ترسیم که با دفن شهدا چه سوء استفاده‌هایی بشود دقیقا؟
    2- منتسب کردن بعضی جریانات به شهدا؟ شروع یا اجرای برنامه‌ها و مراسم‌ها کنار این مقبره‌ها؟ خوب، این که بدون دفن شهید و حتی با یک یادمان (و حتی بدون آن) هم می‌شود. (الآن در دانشگاه چه کسانی خود را ادامه دهنده‌ی راه شهیدان معرفی می‌کنند؟)
    3- جلوگیری از یک سری فعالیت‌ها (مثل اجرای کنسرت، تریبون آزاد و...) در دانشگاه؟ مگر الآن که این برنامه‌ها برگزار می‌شود، دانشگاهمان غیر اسلامی است؟ مگر ما مملکت گل و بلبل نیستیم؟ کدام یک از مسئولان مملکتی با صراحت روابط و برنامه‌های دانشگاه‌هایمان را غیر اخلاقی و غیر اسلامی می‌داند؟
    4- یک دغدغه‌ی مهم که برای ملت شهیدپرور (منظورم دقیقا آنهاییست که ارزش شهدا را درک می‌کنند) مطرح است، بی احترامی به مقام شهید در صحن دانشگاه است. (مثل مقبره‌ی شهدای گمنام دانشگاه شریف که پاتوق دود و دم شریفی‌ها شده گویا!) حرف من این است: حالا که مسئولین هر کاری که می‌خواهند، انجام می‌دهند، حالا که حرف مخالفان ارزشی ندارد، حالا که دوشنبه قرار است مراسم تشییع شهدا برگزار شود، ما، خودمان با مخالفت کردن به این بی احترامی‌ها دامن نزنیم.
    5- حرف مخالفان به میان آمد. شما با توجه به کدام آمارها می‌گویید که اکثر دانشجویان مخالفند؟ به نظر من درصد زیادی از دانشجوها اساسا نظری ندارند. بی تفاوتِ بی تفاوت. (حالا شاید در پلی تکنیک این درصد کمتر از دانشگاه‌های دیگر باشد.) یک عده هم که موافقند، یک عده البته مخالف. مخالفان اما اصلا همه شبیه نیستند. تولرانس اینجا خیلی بالاست. خیلی‌ها فقط دنبال هوچی‌گری و مخالفتند. یک عده با اصل موضوع شهید و شهادت مشکل دارند. عده‌ای با متولیان امر (و نه لزوما خود طرح). برخی با حرمت شکنی‌هایی که می‌شود ... بعضی‌ها هم در بیش از یک گروه جای می‌گیرند.

    دلایل وجودی دفن شهدا در دانشگاه‌ها به هیچ وجه مرا قانع نمی‌کند (البته گاهی از این‌که جو مادی گرایانه‌ی حاکم بر استدلال‌های مخالفین تحت تاثیرم قرار دهد، نگران می‌شوم، اما کماکان به اولین پی‌نوشت پست خودم باور دارم) اما دلایل مخالفت هم، با توجه به سنجش جوانب امر، (حالا که کار به این‌جا کشیده) برایم استحکام روزهای قبل را ندارند!

    کلا هیچ چیز قطعی نیست انگار! «چه وقت حقیقت رخ زیبایش را به ما می‌نمایاند؟» خدا می‌داند و بس! فقط دعا می‌کنم تا ابدالدهر در جهل مرکب نمانیم!
    آمین!

    ReplyDelete
  2. فقط ميتونم بگم متاسفم
    متاسفم كه مخالفت با دفن شهدا رو مخالفت با نظام و در نتيجه مخالفت با اسلام تلقي مي كنند
    و جز دليل سياسي دليلي براي اين كار نميشه پيدا كرد.

    ReplyDelete